1. Kocioł / taraban. Jarosław (?), XVII wiek.

2. Citola. Instrument wykonany na wzór instrumentu średniowiecznego. Autor – Dominik Dembiński, Świeradów Zdrój, 2024.

3. Lutnia renesansowa. Autor - Ryszard Kwolek, Grzęska, koniec XX wieku. (Depozyt prywatny / Piotr Wawrzkiewicz)

4. Viola da gamba, Instrument na wzór instrumentu z roku 1500. Autor - Dominik Dembiński, Świeradów Zdrój, 2024.

5. Zabawki gliniane w kształcie ludzików i konia, Jarosław, XVII w.

6. Naczynia (szklanka z inicjałem, Jarosław, XVIII w., talerz półmajolikowy, kufel, kielich, wlew naczynia, Jarosław, XVII w).

7. Portret mężczyzny, tempera na desce dębowej, Anglia, 1605.

8. Gotyckie kafle piecowe, Jarosław, XVI w.

9. Portret św. Cecylii, patronki muzyków. Włochy, XVII wiek.

10. Skrzynia cechowa, Jarosław, 1829.

Muzyka w Jarosławiu doby Złotego Wieku

Muzyka od zawsze towarzyszyła ludziom. Obecna była zarówno na liturgii jak i w domach. W Jarosławiu śpiewu uczyły siostry benedyktynki, a ojcowie jezuici prowadzili w kolegium dużą bursę muzyczną. Źródła mówią o odbywaniu się w kolegiacie podczas jarmarków koncertów muzyki włoskiej. W mieszczańskich Wielkich Izbach istniały specjalne antresole dla muzyków. Kapelę utrzymywała też księżna Anna Ostrogska. Znamy nazwisko jej nadwornego muzyka – nazywał się Paweł Tetlicz. Wiemy wreszcie, że obok muzyki towarzyszącej liturgii, czy eleganckiej muzyki dworskiej, działały w Jarosławiu trzy cechy muzykanckie. Były to cechy skrzypków, cymbalistów i dudziarzy. Być może członkiem jednego z nich był występujący w źródłach skrzypek – Jan Rzępolic?

Tekst: Piotr Kaplita