Fragmenty górnych partii garnków o lekko esowatej formie zdobionych zwielokrotnionymi liniami rytymi w układach falistych i poziomych

Grabowiec, gm. Radymno, stan. 5

Wczesne średniowiecze, VIII-X w.

Glina, lepienie w ręku, obtaczanie

średn. wylewu 14-23,5 cm

MJ-D 405, M/245/G5, MJ-D 413, M/294/G5, M/296/G5

Opisywane fragmenty naczyń odkryte zostały na stanowisku nr 5 w Grabowcach podczas przedinwestycyjnych badań archeologicznych wyprzedzających budowę autostrady A4 prowadzonych w latach 2011-2014. W trakcie prac zbadano łącznie powierzchnię 96,5 ara odkrywając ponad 4 tysięcy zabytków ruchomych.

Jak dowiodły badania, teren stanowiska był wykorzystywany przez różne społeczności w wielu okresach dziejów. Opisywane ułamki naczyń należy łączyć z horyzontem osadnictwa z okresu wczesnośredniowiecznego datowanego w ramach VIII-X w.

Fragmenty naczyń glinianych odkrytych w Grabowcu, stan. 5, reprezentują cechy typowe dla wytwórczości garncarskiej ziemi jarosławskiej (a w szerszym kontekście terenu całej południowej Polski) z VIII-X w. Pod względem technologicznym, oznaczają się one specyficzną szorstką fakturą wynikającą z dodawania do masy ceramicznej bardzo dużej ilości domieszki mineralnej i organicznej oraz z dość słabego wypału naczyń. W omawianym okresie naczynia gliniane lepiono ręcznie; jedynie górne części naczyń były obtaczane na kole garncarskim.

Wytwórczość ceramiczną okresu przedpaństwowego i wczesnego okresu państwowego wyróżnia przewaga naczyń garnkowatych o esowatych, jajowatych lub workowatych profilach. Dekoracja takich form zwykle ogranicza się do stosowania poziomych i falistych linii. Zdobienie wykonywano techniką rycia, pojedynczo lub z wykorzystaniem narzędzia grzebykowatego.

Zabytki niepublikowane

Tekst: Marcin Burghardt